Za nami kolejny Festiwal Kultury Szkolnej! Uczniowie Dwunastki jak co roku mieli okazję stanąć na deskach Teatru Ludowego, prezentując spektakle własnej produkcji. Zapraszamy do zapoznania się z wynikami oraz przeczytania relacji autorstwa Pana Dyrektora Adama Majcherka:

PRZEGLĄD TWÓRCZOŚCI ARTYSTYCZNEJ MŁODZIEŻY XII LO

Tradycyjnie początek wiosny jest w naszej Szkole związany z prezentacją osiągnięć artystycznych uczniów. Finał odbył się jak co roku na deskach Teatru Ludowego w poniedziałek 25 marca.

Wydarzenie przepięknie rozpoczęła nasza eksportowa wokalistka, dwukrotna zwyciężczyni Festiwalu w kategorii Muzyka, Ola Rodacka z klasy 3B, która występowała poza konkursem. Zaprezentowała piosenkę „Akcja” z repertuaru Julii Rockiej. W kategorii Muzyka jako następna zaprezentowała się wokalnie Maja Ucherek z klasy 1E. Mimo nie najlepszego nagłośnienia śpiewała czysto, z dużą dynamiką, w dodatku poprawną angielszczyzną i pełnym głosem. Jej wykonanie „Shallow” z repertuaru Lady Gagi i Bradleya Coopera wzbudziło zachwyt.

Jako następny Igor Budzyński z klasy 3C zaprezentował „Daylight” Davida Kushnera. Niski głos i sposób śpiewu przypominał Nicka Cave’a. W czasie drugiego wejścia Igor wykonał „Radioactive” Images Dragons. I tym razem charakterystyczny głos był wyróżnikiem wykonania. Z własnym akompaniamentem na klawiszach Patrycja Nowak z klasy 1E zaprezentowała „Aniołom szepnij” Sanah. Spokojny śpiew oddawał klimat utworu, a czysty głos kazał widzieć to wykonaniu wśród faworytów. W swoim drugim pozakonkursowym występie Ola Rodacka wykonała „Motyle i ćmy” z repertuaru Sarsy. I znowu zachwyciła pięknym i czystym głosem, spokojem oraz obyciem estradowym. Ciekawie zaprezentowali się Antoni Karbowniczek (3C), Wiktor Piorunowicz (3F) oraz Bruno z repertuarem raperskim, wykonywanym przy akompaniamencie basu (Bruno) oraz perkusji (Antoni). Przypomnieć należy, że dwaj pierwsi uzyskali w ubiegłym roku wyróżnienie za autorskie wykonanie i wzbogacenie Przeglądu o rytmy hip-hopowe, gdy Antoni wokalnie nadawał rytm, a Wiktor rapował. I tym razem było ciekawie, bas brzmiał jak należy, a Antoni młócił w gary i talerze jak należy. Przy tym podkładzie Wiktor, ku żywiołowej reakcji publiczności, czarował tekstami „Instrumentalnego podsumowania”. Jako ostatnia zaprezentowała się Julia Siudak z klasy 3B, śpiewając „Miasto” z repertuaru Ani Iwanek i Riyi Sokół. Znamy Julię z ubiegłego roku. I w tym śpiewała pewnie, czysto oraz spokojnie.

Przegląd teatralny otworzyła pierwsza reprezentacja klasy 2B z przedstawieniem „Berenice”. Był to spektakl utrzymany w poważnym tonie, odróżniający się od często wystawianych form pastiszowych. Dobra gra aktorska, zwłaszcza Moniki Wilk, nie pozwalała odkryć jednak jakie intencje przyświecały temu przedstawieniu. Czy chodziło tylko odegranie sceny ślubu? Tego mankamentu nie miały „Lalki” wystawione przez klasę 1B. Przesłanie było czytelne, a taniec marionetek pozwalał to odkryć. Przedstawienie charakteryzowała pasja, czytelne przesłanie przy wspaniale odegranym tańcu, a dobra gra aktorska najbardziej była widoczna w scenie przeciągania na swoja stronę lalki. To było dobre! Podobnie poważnie do tematu podeszła klasa 2A, wystawiając swoją interpretację „Dziadów” części II Już zapowiedź z udziałem wychowawczyni Pani Izabeli Stańdo z publiczności zachwyciła. Dobra gra aktorska, do tego świetne stroje i także taniec. Brawo!

Klasa 2E wystawiła swoją wersję musicalu „Mamma mia”. Niestety znane i popularne piosenki nie gwarantują jeszcze dobrego wykonania, zwłaszcza jeśli niektóre piosenki były śpiewane za cicho, ale wrażenie zrobił rozmach wykonania, wielość scen, ze świetnymi dekoracjami (zwłaszcza taksówki poruszające się na biegu wstecznym!), do tego bogata choreografia i zaangażowanie w taniec. A więc fałsze i zła dykcja, niewyraźna wymowa angielskiego tekstu, nie mogły przekreślić wartości tego przedstawienia. Furorę zrobiła klasa 3A swoim przedstawieniem „Pokoju nauczycielskiego”. Choć uczniowie zwykle nie wiedzą co robią ich nauczyciele w swoim pokoju, świetnie wkomponowane w dialogi znane powiedzonka i zachowania od razu były czytelne dla publiczności. Wyróżniały się również świetne rekwizyty i przebrania, które jednoznacznie wskazywały kogo parodiują. W mojej opinii rewelacyjnie naśladowano Pana Lucjana Obajtka i Pana Marka Batorskiego, ale i postać Pani Jolanty Cupiał była zacna (brawo Ola!). „Shrek” jest wykonywany podczas Przeglądu regularnie, więc nie wzbudzał początkowo dużego zainteresowania. Ale okazało się, że klasa 2F wypadła nie najgorzej. Największym mankamentem były słabo słyszalne dialogi. To nie zarzut dla akurat tej klasy, ale cofając się wgłąb sceny i mówiąc stojąc jednocześnie tyłem do publiczności naprawdę niewiele słychać! Filip Krawczyk w roli tytułowej był przekonujący, i to nie tylko z uwagi na swój wzrost, ale i pasję włożoną w swoją pracę. Równie dobrze wypadł Osioł. Gdyby nie „przechodzony” temat, być może byłaby nagroda. Reprezentacja klasy 2B wystawiła „Randkę w ciemno”. O ręce Weroniki walczyli przedstawiciele… Hmmm… mniej wykształconych i ambitnych przedstawicieli naszego społeczeństwa? Kogo wybrała nasza bohaterka? Oczywiście najgorszego zbira, któremu urodziła dziecko. I taka to historia… Kończyła Przegląd Teatralny klasa 1G z „Czerwonym kapturem”. To właśnie było przedstawienie znanej bajki w pastiszowej, komediowej i prześmiewczej formie. Dobra gra, ładne stroje, ale… czegoś zabrakło. Nie było tu jakiejś pasji czy pełnego zaangażowania. Ale trzymamy kciuki i czekamy na przyszły rok!

Osobną kategorią stanowiła piękna recytacja Barbary Palińskiej z klasy 3B, do czego Basia nas już przyzwyczaiła startując w konkursach recytatorskich. Mówi wyraźnie, z dobrą dykcją, ale z rezerwą, bez zadęcia. Klasa 1A za to przedstawiła jedyny film, jaki zgłoszono do konkursu. Skoro klasa A to historia, a skoro historia, to wychowawca, a jeśli wychowawca to Pan Rapacz, to „Kości zostały rzucone”. Śmieszna komedia kryminalna dziejąca się w najgłębszych zakamarkach naszej szkoły, gdzie króluje Pani Sprzątająca. Wspomnieć też należy o występie nauczycieli, którzy wyczerpani pracą utworzyli grupę wsparcia i „Kącik dekompresji”.

Dyrektor Adam Majcherek

A oto wyniki!