Urban climate in Central European cities and global climate change

W dniu 9.09.2015 r. na zaproszenie Pani dr hab. Anity Bokwy, koordynatora patronatu Instytutu Geografii i Gospodarki Przestrzennej Uniwersytetu Jagiellońskiego, uczniowie klasy 2E wraz z opiekunem panią Jolantą Cupiał uczestniczyli w Dniu Otwartym Projektu „Klimat miast Europy Środkowej a globalne zmiany klimatu”.

Projekt jest realizowany w okresie 1.10.2014 – 30.09.2015 w pięciu miastach: Krakowie (760 tys. mieszkańców), Bratysławie (500 tys. mieszkańców), Brnie (380 tys. mieszkańców), Szegedzie (170 tys. mieszkańców) i Wiedniu (1,8 mln mieszkańców), a koordynatorem projektu jest Pani dr hab. Anita Bokwa.

Tematyka projektu jest bliska nam mieszkańcom Krakowa i jego okolic. Dobrze wiemy, w jaki sposób klimat miasta oddziałuje na warunki życia mieszkańców. Znamy również związki między globalnymi a lokalnymi zmianami klimatu.
Mieszkańcy obszarów miejskich (zurbanizowanych) są szczególnie narażeni na wzrost obciążenia cieplnego, gdyż obszary te generują dodatkowe ilości ciepła. Nie bez znaczenia dla lokalnego klimatu jest również położenie miasta. Kraków leży na obszarze o urozmaiconej rzeźbie, w obrębie pięciu jednostek geomorfologicznych:
– Pradoliny Wisły, w której leży zasadnicza część miasta,
– Skłonu Wyżyny Małopolskiej,
– Zrębu Sowińca, położonego między doliną Wisły a doliną Rudawy,
– Izolowanych Zrębów Bramy Krakowskiej, obejmujących w Krakowie: Zręby Kostrza, Pychowic, Twardowskiego, Wawelu i Krzemionki,
– Wysoczyzny Krakowskiej – obejmującej południowo-zachodnią część miasta, a jej krajobraz kształtują Pagóry: Skotnickie, Kobierzyński i Łagiewnicki oraz Garb Kobierzyński.
Usytuowanie miasta, w znacznej mierze w inwersyjnej dolinie Wisły otoczonej wzniesieniami, sprawia, że w mieście panują niekorzystne warunki klimatyczne, powodowane słabą wymianą powietrza między miastem a jego otoczeniem. Tę sytuację zaostrza wprowadzanie wysokiej zabudowy na obszarach istotnych dla przewietrzania miasta. Zabudowywane są również tereny otwarte w mieście.
Położenie Krakowa, jego rozwój przestrzenny, emisja do atmosfery dodatkowych (miejskich) ilości ciepła sprawiają, że wzrasta w mieście liczba dni z temperaturą maksymalną ≥ 25ºC oraz liczba tzw. nocy tropikalnych.
Najbardziej narażone na zwiększone obciążenie ciepłem są obszary o gęstej zabudowie miejskiej, a poza miastem – obszary położone najniżej na badanym obszarze.
Poniżej przedstawiamy galerię zdjęć i zachęcamy Was do odszukania dzielnicy, w której mieszkacie oraz dzielnicy, w której znajduje się nasza Szkoła.
Spróbujcie odpowiedzieć na pytanie: Jak za 100 lat może zmienić się liczba z ekstremalnymi warunkami termicznymi w tych i pozostałych częściach Krakowa ?